پایگاه خبری فولاد ایران - کارشناسان هشدار می‌دهند: تکیه بر فناوری برای افزایش درآمدهای مالیاتی خطای بزرگی است.
طبق گزارش ژاپن تایمز، در حالی که هوش مصنوعی با سرعتی بی‌سابقه در حال تغییر اقتصاد جهانی است، پرسش اصلی اقتصاددانان این است که آیا این فناوری می‌تواند کشورهای ثروتمند را از زیر بار بدهی‌های سنگین و فشار ناشی از جمعیت سالخورده نجات دهد یا نه.
پاسخ کوتاه بسیاری از کارشناسان روشن است: «نه، دست‌کم هنوز نه».
در سال‌های اخیر، خوش‌بینی افراطی نسبت به توان بالقوه هوش مصنوعی برای افزایش رشد اقتصادی، باعث جهش بازارهای مالی در آمریکا و اروپا شده است. با وجود بحران‌های سیاسی در فرانسه، اختلافات بودجه‌ای در ایالات متحده و خروج نیروهای متخصص از بریتانیا، بورس‌ها همچنان در مسیر صعودی‌اند.
اما کنث روگاف، استاد اقتصاد دانشگاه هاروارد، هشدار می‌دهد که تکیه بر هوش مصنوعی به‌عنوان راه‌حل مشکلات مالی دولت‌ها، بیش از حد خوش‌بینانه است. او می‌گوید موانع متعددی می‌تواند مسیر این تحول را کند کند؛ از جمله کمبود نیروی انسانی ماهر، چالش‌های حقوق مالکیت فکری، نیاز به برق گسترده و نبود چارچوب‌های قانونی برای تعامل میان مدل‌های هوش مصنوعی.
شرکت‌های فناوری میلیاردها دلار برای تسلط بر بازار هوش مصنوعی سرمایه‌گذاری کرده‌اند، اما هنوز مدل درآمدی پایداری ندارند. بسیاری احتمال می‌دهند که این شرکت‌ها سرانجام مانند شبکه‌های اجتماعی، به سمت تبلیغات و فروش داده حرکت کنند.
در عین حال، با گسترش اتوماسیون، میلیون‌ها شغل اداری و خدماتی در معرض خطر حذف قرار گرفته است. روگاف می‌گوید تصور اینکه گروه کوچکی از شرکت‌ها بتوانند بدون واکنش شدید سیاسی و اجتماعی، بخش بزرگی از نیروی کار را کنار بگذارند، «توهمی خطرناک» است. به گفته او، موج جدید نارضایتی اجتماعی در میان کارمندان سفیدپوش، مشابه اعتراضات کارگران صنعتی در قرن بیستم شکل خواهد گرفت.
از سوی دیگر، کاربردهای نظامی هوش مصنوعی نیز نگرانی‌های تازه‌ای ایجاد کرده است. رقابت تسلیحاتی میان قدرت‌های بزرگ و ظهور ارتش‌های پهپادی می‌تواند رشد اقتصادی بلندمدت را تضعیف کند و منابع مالی دولت‌ها را کاهش دهد.
افزون بر این، بحران اقلیمی نیز پابرجاست. بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید، که منکر تغییرات اقلیمی است، چیزی از واقعیت هزینه‌های رو به افزایش گرمایش زمین کم نمی‌کند. حتی اگر هوش مصنوعی بتواند در آینده راه‌حلی ارائه دهد، ممکن است آن راه‌حل از دیدگاه انسانی چندان دلگرم‌کننده نباشد.
در نهایت، کارشناسان هشدار می‌دهند که رشد اقتصادی ناشی از هوش مصنوعی الزاماً به افزایش درآمدهای مالیاتی منجر نخواهد شد. سرمایه نسبت به نیروی کار بسیار سخت‌تر قابل‌مالیات است و می‌تواند آزادانه از کشوری به کشور دیگر منتقل شود.
به این ترتیب، حتی اگر هوش مصنوعی موجب رونق بازارها و افزایش بهره‌وری شود، نباید تصور کرد که دولت‌ها می‌توانند با خیال راحت بدهی‌های خود را با تکیه بر آن بپردازند. همان‌طور که نویسنده مقاله می‌گوید:
«تکیه بر هوش مصنوعی برای حل بحران‌های مالی، همان اندازه خطرناک است که سپردن اقتصاد به سیاستمدارانی است که از حل آن ناتوان بوده‌اند».
منبع: Japan Times