پایگاه خبری فولاد ایران - هوای پایتخت هند، دهلی نو، مانند گذشته بهشدت آلوده است و کیفیت هوا در بسیاری از نقاط این شهر به سطح بسیار خطرناک رسیده است. طبق گزارش الجزیره، در این شرایط، چین بهعنوان نمونهای موفق در مبارزه با آلودگی هوا میتواند درسهای مهمی برای هند ارائه دهد.
بیست سال پیش، پکن به «پایتخت غبارآلود جهان» مشهور بود، اما با شروع اقدامات سختگیرانه از جمله محدودیتهای موقت انتشار آلایندهها برای المپیک ۲۰۰۸ و سپس اجرای یک برنامه پنجساله ملی از سال ۲۰۱۳، چین توانست مسیر تحولی جدی را در کنترل آلودگی هوا آغاز کند. این اقدامات شامل تعطیلی بویلرهای زغالسوز، ترویج حملونقل عمومی و خودروهای برقی، اصلاح فناوریهای صنعتی و توسعه انرژیهای پاک بود.
تمرکز ویژهای روی کاهش ذرات معلق ریز (PM2.5) گذاشته شد؛ ذراتی بسیار کوچک که به عمق ریهها نفوذ میکنند و تهدیدی جدی برای سلامت انسان هستند. علاوه بر این، سیستمهای هشدار زودهنگام و پاسخ اضطراری، نظارت دقیقتر بر فعالیتهای آلاینده، انتقال کارخانهها از مناطق پرجمعیت و ایجاد انگیزه برای کشاورزان جهت کاهش آتشزدن مزارع، تأثیر قابل توجهی در بهبود کیفیت هوا داشتند. به طوری که تا سال ۲۰۱۷، در مناطق بسیار آلوده، کیفیت هوا به طور میانگین ۳۵ درصد بهتر شد.
در سالهای بعد، این روند ادامه یافت و میزان متوسط PM2.5 در پکن از ۷۲ میکروگرم بر متر مکعب در ۲۰۱۳ به ۲۹٫۳ میکروگرم در ۲۰۲۴ رسید که گرچه هنوز بالاتر از حد توصیه شده سازمان جهانی بهداشت (۵ میکروگرم) است، اما پیشرفتی چشمگیر به شمار میرود. چین حتی در دوران پاندمی نیز سیاستهای هدفمند برای کاهش آلودگی هوا مانند محدود کردن انتشار ناشی از ساختوساز، استفاده از فناوریهای پاک صنعتی، کاهش تولید فولاد و بازنشستگی خودروهای قدیمی را دنبال کرد که نتیجه آن بازگشت آسمان آبی به پکن بود.
این پیشرفتها نه تنها بهبود کیفیت هوای پکن را به همراه داشت، بلکه در کل چین نیز کاهش قابل توجهی در آلایندهها رخ داد. به عنوان مثال، بین سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۳، میزان PM2.5 در منطقه بزرگ پکن-تیانجین-هبئی بیش از ۴۴ درصد کاهش یافت و روزهای با کیفیت هوای خوب نیز افزایش چشمگیری داشتند.
چین با ایجاد چارچوبهای قوی زیستمحیطی، همکاری بین بخشها را افزایش داده و شرکتهای آلاینده بزرگ را به مشارکت فعال در کاهش آلودگی ترغیب کرده است. همچنین، چین امروز بزرگترین زنجیره صنعتی انرژیهای نو و تولید خودروهای برقی را در جهان در اختیار دارد که آن را به بازیگری مهم در گذار جهانی به انرژی پاک تبدیل کرده است.
نکته مهم این است که چین توانسته رشد اقتصادی قابل توجهی (بیش از ۷۳ درصد رشد GDP بین ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۴) را با کاهش محسوس آلودگی هوا همزمان کند. این تجربه میتواند الگویی برای هند باشد که به دنبال کنترل آلودگی بدون کاهش سرعت توسعه اقتصادی است.
با توجه به اینکه آلودگی هوا بزرگترین تهدید زیستمحیطی و بهداشتی در جهان است، و با توجه به اینکه هنوز مناطق زیادی در هند و آسیا با مشکلات جدی آلودگی روبهرو هستند، ضرورت دارد که هند با جدیت از سیاستها و تجربههای موفق چین بهره بگیرد. اقداماتی مانند تعطیلی کارخانههای بسیار آلاینده، توسعه ناوگان اتوبوسهای برقی، نصب سیستمهای پایش لحظهای گردوغبار در سایتهای ساختمانی و تقویت هماهنگی بین استانی میتواند به بهبود کیفیت هوا در هند کمک کند و آیندهای پایدارتر و سالمتر برای مردم این کشور رقم بزند.
به این ترتیب، هند میتواند ضمن پیشبرد اهداف توسعهای خود، به سمت هوای پاکتر و زندگی بهتر حرکت کند.
منبع: Aljazeera