پایگاه خبری فولاد ایران - با گسترش سریع انرژی‌های تجدیدپذیر در جهان و تلاش دولت‌ها برای گذار سبز، ضرورت بازیافت مؤثر تجهیزات این بخش بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود. بازیافت نه تنها می‌تواند هزینه‌ها را کاهش دهد و ضایعات را کم کند، بلکه به تحقق اهداف زیست‌محیطی و پایداری صنعت انرژی پاک کمک می‌کند. طبق گزارش اویل پرایس، از پنل‌های خورشیدی و توربین‌های بادی گرفته تا باتری خودروهای برقی (EV)، پتانسیل زیادی برای استفاده مجدد و بازیافت وجود دارد، اما پژوهش، فناوری و سرمایه‌گذاری گسترده برای تحقق این هدف لازم است.
با پیشرفت فناوری، تجهیزات قدیمی سریع‌تر از رده خارج می‌شوند. توربین‌های بادی بزرگ‌تر و قدرتمندتر و پنل‌های خورشیدی ارزان‌تر و کارآمدتر شده‌اند، بنابراین تجهیزات قدیمی جای خود را به مدل‌های جدیدتر می‌دهند. این مسئله موجب افزایش حجم پسماند می‌شود. به‌عنوان مثال، انتظار می‌رود اروپا تا پایان دهه جاری ۱۴ هزار توربین بادی را برچیند که این امر منجر به تولید ۴۰ تا ۶۰ هزار تن قراضه تیغه خواهد شد. در آمریکا نیز پسماند قراضه‌های بادی تا سال ۲۰۵۰ می‌تواند به ۲۰۰ تا ۳۷۰ هزار تن در سال برسد.
بازیافت برخی مواد مانند فولاد نسبتاً ساده است، اما تیغه‌های توربین از جنس الیاف شیشه یا کربن و پنل‌های خورشیدی با ساختار پیچیده، بازیافت دشوارتری دارند. با این حال، شرکت‌ها در سراسر جهان به دنبال راهکارهای نوآورانه هستند. در اسکاتلند، تیغه‌های قدیمی توربین‌ها به پلیمر ترکیبی تبدیل می‌شوند که در تولید بتن پیش‌ساخته یا جایگزین پلاستیک‌های جدید مورد استفاده قرار می‌گیرد. شرکت اسپانیایی ایبردرولا سالانه ۱۰ هزار تن تیغه را بازیافت می‌کند و از الیاف شیشه و رزین‌ها برای تولید محصولات جدید در صنایع مختلف، از هوافضا تا ساختمان‌سازی، بهره می‌برد.
در بخش خورشیدی، نمونه‌هایی مشابه مشاهده می‌شود. در بریزبن استرالیا، پنل‌های قدیمی به نقره، مس، سیلیکون، پلاستیک و شیشه تبدیل می‌شوند. شرکت Pan Pacific Recycling سالانه حدود ۳۰ هزار پنل را پردازش می‌کند و قصد دارد ظرفیت خود را به ۲۴۰ هزار پنل در سال افزایش دهد. بسیاری از پنل‌هایی که با مدل‌های جدید جایگزین می‌شوند هنوز قابلیت تولید برق دارند و می‌توانند در محیط‌ها و پروژه‌های دیگر دوباره استفاده شوند.
بخش باتری‌های خودروهای برقی نیز پیشرفت قابل توجهی داشته است. با بازیافت باتری‌های فرسوده، می‌توان لیتیم، نیکل، کبالت و گرافیت را دوباره وارد زنجیره تولید کرد و نیاز به معدن‌کاری جدید را کاهش داد. این اقدام می‌تواند تامین مواد حیاتی برای تولید باتری‌های EV را پایدارتر کند.
با وجود این نوآوری‌ها، ظرفیت جهانی بازیافت هنوز از سرعت تولید تجهیزات جدید عقب‌تر است و برای گسترش این ظرفیت، نیاز به سرمایه‌گذاری گسترده، فناوری نوآورانه و سیاست‌گذاری فعال دولت‌ها وجود دارد. دولت‌ها می‌توانند با وضع مقررات سخت‌گیرانه‌تر در زمینه پسماند انرژی تجدیدپذیر، شرکت‌ها را به سرمایه‌گذاری در بازیافت ترغیب کرده و مسیر توسعه صنعت پایدار و سبز را هموار کنند.
منبع: Oilprice