پایگاه خبری فولاد ایران- تلاش هند برای کربن‌زدایی از بخش فولاد با مانعی موقتی روبه‌رو شده است. وزارت دارایی این کشور به دلیل نگرانی از هزینه‌های بالای هیدروژن سبز و تأثیرات احتمالی تورمی، مشوق‌های مربوط به فولاد سبز را متوقف کرده است. به گفته سایت خبری Sustainability Economics News، دولت تا زمانی که انرژی پاک مقرون‌به‌صرفه‌تر نشود، تمایلی به تخصیص منابع عمومی ندارد، رویکردی که ممکن است گذار انرژی هند و اهداف کربن خنثی سال ۲۰۷۰ را به تعویق بیندازد.
هند، دومین تولیدکننده بزرگ فولاد در جهان، در حال تدوین سیاستی برای تولید فولاد سبز است که تولید پاک‌تر را برای پروژه‌های دولتی الزامی می‌کند. با این حال، درخواست وزارت فولاد برای دریافت یارانه‌های کاهش کربن با مقاومت وزارت دارایی روبه‌رو شده است؛ چرا که این وزارتخانه هشدار داده است هزینه بالای فعلی فولاد سبز می‌تواند به رقابت‌پذیری صنعت و قیمت مصرف‌کننده آسیب بزند.
هزینه بالای هیدروژن سبز، به عنوان جایگزینی پاک‌تر برای زغال‌سنگ در کوره‌های بلند، همچنان یکی از نگرانی‌های اصلی است. بیشتر تولیدکنندگان فولاد در هند همچنان به فرآیندهای مبتنی بر زغال‌سنگ وابسته‌اند، که گذار سریع به هیدروژن سبز را از نظر مالی دشوار می‌سازد. اگرچه وزارت فولاد بر هیدروژن سبز به عنوان عاملی کلیدی برای رشد پایدار تأکید دارد، اما مقام‌های مالی خواهان یک «رویکرد متعادل میان رشد اقتصادی و پایداری محیط‌زیست» هستند.
این اختلاف نظر بازتاب‌دهنده تنش بزرگ‌تری در سیاست اقلیمی هند است.
در ماه دسامبر، هند تعریف جدیدی از «فولاد سبز» ارائه داد: تولیدی که کمتر از ۲.۲ تن دی‌اکسید کربن به ازای هر تن فولاد منتشر کند. در حالی که میانگین فعلی انتشار در هند ۲.۵۵ تن است که ۳۸٪ بالاتر از معیار جهانی است. تا زمانی که وزارت فولاد از پشتیبانی مالی برخوردار نشود، تولیدکنندگان در حالت بلاتکلیف باقی می‌مانند. بدون مشوق‌های مشخص، اهداف فولاد سبز هند ممکن است با خطر شکست روبه‌رو شود، که می‌تواند باعث تأخیر در اهداف اقلیمی و کند شدن روند کربن‌زدایی صنعتی شود.
منبع: Sustainability Economics News