پایگاه خبری فولاد ایران- چین در حالی که از پیشرفت در مذاکرات تجاری با آمریکا سخن می‌گوید، در پشت صحنه خود را برای یک جنگ اقتصادی بلندمدت آماده می‌کند. شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین، سیاست‌های تعرفه‌ای دونالد ترامپ را نه فقط یک چالش اقتصادی، بلکه آزمونی سیاسی برای سنجش توان مقاومت و استقلال چین در عرصه جهانی می‌داند. در این میان، چین تصمیم گرفته علاوه بر مقاومت اقتصادی، یک جنگ روایتی نیز به راه اندازد تا افکار عمومی جهانی را علیه استفاده آمریکا از تعرفه‌ها بسیج کند.
طبق گزارش نیوزویک، در پاسخ به فشارهای آمریکا، پکن مجموعه‌ای از اقدامات داخلی و خارجی را به اجرا گذاشته است. این اقدامات شامل اعمال تحریم بر شرکت‌های آمریکایی، محدودسازی صادرات مواد حیاتی مانند فلزات خاکی کمیاب، تقویت حمایت‌های پولی برای مقابله با بحران‌های اقتصادی داخلی، و همچنین تلاش برای جلب حمایت کشورهای آسیایی، آمریکای لاتین و حتی متحدان آمریکا مانند ژاپن و کره جنوبی علیه سیاست‌های تجاری آمریکا می‌شود. در عین حال، کارخانه‌های چینی مسیرهای جدید صادرات از طریق کشورهای ثالث را توسعه داده‌اند تا اثرگذاری تعرفه‌های آمریکا را دور بزنند.
چین در حال حاضر حدود یک‌سوم از کل تولیدات جهانی را بر عهده دارد و قصد دارد این سهم را تا سال ۲۰۳۰ به ۴۵ درصد افزایش دهد. در مقابل، سهم آمریکا از تولید جهانی رو به کاهش است و از حدود ۲۵ درصد در سال ۲۰۰۰ به حدود ۱۱ درصد در پایان این دهه خواهد رسید. این روند، موجب نگرانی شدید واشنگتن از بابت از دست رفتن مشاغل صنعتی و کاهش نفوذ اقتصادی جهانی شده است. سیاست‌های حمایتی ترامپ نیز با همین هدف تدوین شده‌اند، اما در عمل تاکنون هزینه‌های این جنگ بیشتر بر دوش مصرف‌کنندگان آمریکایی بوده است.
با وجود انتقاد غرب به سیاست‌های صنعتی چین و اتهاماتی مانند مازاد ظرفیت و یارانه‌های دولتی، مقامات چینی این ادعاها را رد کرده و آنها را سیاسی و بی‌اساس می‌دانند. به‌زعم پکن، این اتهامات صرفاً تلاشی برای محدود کردن رشد چین و مهار تأثیر جهانی آن است.
در مجموع، روند جدایی اقتصادی چین و غرب سرعت گرفته و به‌زعم کارشناسان، این روند با فشارهای زنجیره‌های تأمین و تحولات ژئوپلیتیکی، به سرعت تشدید خواهد شد. شرکت‌های غربی نیز اگر زنجیره‌های تأمین و بازارهای خود را متنوع نکنند، با آسیب‌های جدی مواجه خواهند شد. در این فضا، بازگشت به روابط اقتصادی پیش از دوران ترامپ بسیار بعید به‌نظر می‌رسد و چشم‌انداز تجارت جهانی در مسیر بازتعریف توازن قدرت‌های صنعتی قرار گرفته است.
نتیجه مذاکرات ژنو کاهش موقت تنش در جنگ سردی گسترده‌تر از مسائل تجاری بود. این توقف ۹۰ روزه فرصتی است، اما نه برای چین؛ بلکه هشداری است برای شرکت‌های آمریکایی در مورد سودشان، در صورتی که زنجیره‌های تأمین و بازارهای مالی خود را متنوع نکنند.
فارغ از چگونگی پایان جنگ تجاری، پیام صنعت آمریکا روشن است: بازگشتی به رابطه اقتصادی پیش از ترامپ با چین وجود نخواهد داشت.
اسکات پل، رئیس AAM، گفت: «آمریکا نمی‌تواند به توافقی صرفاً برای خرید کالا، مانند توافق مرحله اول ۲۰۲۰ با چین، بسنده کند. اقتصاد چین از بیش از ۴۰۰ میلیارد دلار صادرات کالا به ایالات متحده بهره می‌برد و از طریق رویه‌های ناعادلانه و سیاست‌های مخرب بازار تقویت شده است که تغییر آنها بسیار بعید است. سیاست‌های پکن ظرفیت تولیدی آمریکا را فرسوده کرده و در آینده نیز چنین خواهد کرد، مگر اینکه اقدامات جامع و همه‌جانبه‌ای اجرا شود.»
منبع: نیوزویک