پایگاه خبری فولاد ایران- در اکتبر ۲۰۲۵، هند پس از مدتها دوباره به صادرکننده خالص فولاد تبدیل شد. صادرات ورق ۴۴.۸% افزایش یافت (۶۴۰,۰۰۰ تُن) و واردات ۵۵.۶% کاهش یافت (۴۵۹,۰۰۰ تُن). این در حالی است که مصرف داخلی فولاد با ۴.۷% رشد به ۱۳.۶ میلیون تُن رسید.
عوامل کلان اقتصادی:
به گزارش جی ام ک، بانک جهانی پیشبینی رشد تولید ناخالص داخلی هند را برای سال مالی ۲۰۲۵-۲۰۲۶ به ۶.۵% افزایش داد.
اصلاحات مالیاتی برای سیمان و خودروهای کوچک) باعث رشد بخشهای مصرفکننده فولاد (خودروسازی و ساختوساز) شد.
نرخ تورم مصرفکننده در اکتبر به ۰.۳% کاهش یافت که قدرت خرید را افزایش داد.
بانک مرکزی هند برای اولین بار در پنج سال گذشته، نرخ کلیدی بهره را ۲۵ واحد پایه کاهش داد تا وامدهی تسهیل شود.
مصرف فولاد در اکتبر ۴.۷% و در هفت ماه اول سال مالی (آوریل-اکتبر) ۱۲.۵۳% رشد کرد. تقاضای فولاد تخت توسط صنعت خودروسازی (افزایش ۱۱ درصدی فروش خودروهای سواری در اکتبر) شدیداً تقویت شد.
با این حال، تقاضا برای مقاطع که مصرفکننده اصلی آن بخش ساختوساز است، دچار ابهام شد. کندی در تأمین مالی پروژههای دولتی مانند مسکن و جادهسازی و تأخیر در پرداختها به پیمانکاران، منجر به انباشت موجودی محصولات طویل شد. این انباشت و کاهش تقاضای داخلی، شرکتهای هندی را وادار کرد تا قیمتها را کاهش داده و حجم بیشتری از محصولات طویل را (که دو سوم صادرات افزایش یافته را تشکیل میداد) صادر کنند.
اگرچه تقاضای بخش خصوصی و صادرات (به ویژه برای فولاد تخت) قوی باقی میماند، اما عدم ثبات در تأمین مالی دولتی به معنای آن است که تولید فولاد هند (که تا سال ۲۰۳۰ به ۳۰۰ میلیون تُن و تا ۲۰۴۷ به ۵۰۰ میلیون تُن خواهد رسید) ممکن است فولاد مازاد را روانه بازارهای جهانی کند. این وضعیت، هند را به دومین عامل نوسان در بازار فولاد جهانی (پس از چین) تبدیل میکند و تنشها را در بازارهای اتحادیه اروپا و کشورهای حاشیه خلیج فارس افزایش خواهد داد.
منبع: GMK Center