پایگاه خبری فولاد ایران - انرژیهای تجدیدپذیر مانند باد و خورشید به مرحلهای رسیدهاند که دیگر نمیتوان آنها را به عنوان منابع جایگزین در نظر گرفت، بلکه به بخش اصلی و غالب بازار انرژی تبدیل شدهاند. طبق گزارش اویل پرایس، هزینه تولید این منابع چنان کاهش یافته که حتی در کشورهای فقیر نیز به گزینهای منطقی برای تولید برق تبدیل شدهاند. اما در عین حال، سیاستزدگی شدید در مورد توسعه این انرژیها، باعث شده که بحث درباره آنها به نوعی تابو تبدیل شود.
طبق گزارش جدید ییل اینسایتز، پیشرفتهای تکنولوژیکی و رشد اکوسیستم توسعه انرژیهای تجدیدپذیر طی سه دهه گذشته، پروژههای این حوزه را اقتصادیتر، کمریسکتر و سودآورتر کرده است. با این حال، ورود انرژیهای پاک به عرصه اصلی اقتصاد سیاسی، چالشهای جدیدی به وجود آورده است.
در آمریکا، بزرگترین اقتصاد جهان و دومین تولیدکننده بزرگ گازهای گلخانهای، اختلافات حزبی در کنگره موجب ایجاد موانع جدی برای تصویب پروژههای انرژی پاک شده است. این موضوع نه تنها تهدیدی برای اهداف اقلیمی است، بلکه امنیت انرژی کشور را نیز به خطر میاندازد، به ویژه در شرایط افزایش بیسابقه تقاضای انرژی که تحت تاثیر رونق هوش مصنوعی شکل گرفته است.
کارشناسان معتقدند برای حفظ ثبات شبکه برق، باید راهکارهایی برای تولید بیشتر و پاکتر انرژی پیدا کرد، اما رویکردهای سیاسی قطبی مانع تصمیمگیریهای منطقی میشوند. رید باکلی، شریک شرکت Orion Renewable Energy Group، تاکید میکند که نباید هر پروژه انرژی صرفاً به دلیل ملاحظات حزبی رد شود.
با وجود این موانع سیاسی در آمریکا، روند پیشرفت انرژیهای تجدیدپذیر به قدری قوی است که سیاستهای داخلی نمیتوانند بر روند جهانی تاثیر قابل توجهی بگذارند. دو گزارش مهم، یکی از مؤسسه تحقیقاتی Rhodium Group و دیگری از برنامه محیط زیست سازمان ملل، نشان میدهند که روند انتشار گازهای گلخانهای جهانی تقریبا مشابه دوره دولت بایدن باقی مانده است؛ این در حالی است که دولت ترامپ از توافق پاریس خارج شد و حمایتهای مالی از انرژی پاک را کاهش داد.
انرژی خورشیدی و بادی به قدری ارزان و در دسترس شدهاند که بسیاری از کشورهای در حال توسعه، از جمله برخی از فقیرترین کشورها، با سرعت بیسابقهای برقرسانی میکنند. براساس گزارش Yale Environment 360، حدود ۶۳ درصد بازارهای نوظهور در آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین اکنون سهم بیشتری از برق خود را از انرژی خورشیدی تامین میکنند نسبت به آمریکا. کشورهایی مثل برزیل، شیلی، السالوادور، مراکش، کنیا و نامیبیا در گذار به انرژی پاک از بزرگترین اقتصاد جهان جلو زدهاند.
با این حال، این پیشرفتها هنوز کافی نیستند و مسیر فعلی ما به احتمال زیاد باعث افزایش ۲.۸ درجه سانتیگراد دمای جهانی تا سال ۲۱۰۰ خواهد شد، رقمی که بسیار فراتر از اهداف توافق پاریس است و پیامدهای فاجعهباری در پی دارد.
فاتیح بیرول، مدیر آژانس بینالمللی انرژی، میگوید: «عصر برق اینجا است، اما سایه سنگین ژئوپلیتیک بر بخش انرژی همچنان باقی است».
منبع: Oilprice