پایگاه خبری فولاد ایران - بازار جهانی نفت بار دیگر درگیر یک جنگ قیمت تمام‌عیار شده است، نبردی که نه یک کشور یا کارتل، بلکه مجموعه‌ای از تولیدکنندگان، معامله‌گران و سیاست‌گذاران جهانی آن را شکل می‌دهند.
طبق گزارش اویل پرایس، در تاریخ ۲ نوامبر، اوپک‌پلاس اعلام کرد تولید خود را برای ماه دسامبر ۱۳۷ هزار بشکه در روز افزایش می‌دهد و در سه‌ماهه نخست ۲۰۲۶ تولید را ثابت نگه می‌دارد. این تصمیم در حالی اتخاذ شد که بسیاری انتظار داشتند این گروه همچنان محتاط بماند. به ظاهر، افزایش عرضه در شرایط فشار قیمتی عجیب به‌نظر می‌رسد، اما تحلیلگران می‌گویند هدف، دفاع از سهم بازار است نه قیمت.
همان‌گونه که Morningstar گزارش داده: «دفاع از سهم بازار اکنون مهم‌تر از دفاع از قیمت‌هاست.» این رویکرد یادآور سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۲۰ است؛ زمانی که عربستان و روسیه با باز کردن شیرهای نفتی تلاش کردند تولیدکنندگان پرهزینه، به‌ویژه شرکت‌های شیل آمریکایی، را از میدان خارج کنند.
امروز نیز، در حالی که تولید آمریکا به رکورد ۱۳.۷ میلیون بشکه در روز رسیده است، اوپک‌پلاس می‌کوشد با عرضه بیشتر، از دست‌دادن بازار را جبران کند—even اگر قیمت‌ها به محدوده ۷۵ دلار سقوط کند. در مقابل، صنعت شیل آمریکا اگرچه انعطاف‌پذیر است، اما به سرمایه‌گذاران و قیمت‌های بالاتر از ۷۰ دلار وابسته است؛ افت قیمت می‌تواند به سرعت سرمایه و اعتماد را فرسوده کند.
در این میان، روان‌شناسی بازار نیز نقش مهمی دارد. حتی تصور مازاد عرضه چندصدهزار بشکه‌ای می‌تواند قیمت‌ها را پیش از وقوع واقعی تغییر دهد. به همین دلیل است که بازار نفت اغلب از «بنیادهای واقعی» فاصله می‌گیرد و بیشتر بازتابی از انتظارات و هیجانات معامله‌گران است.
به گفتهٔ نویسنده خبر، در جهانی که بین نااطمینانی اقتصادی، مانورهای اوپک‌پلاس و رشد تولید آمریکا گرفتار است، تنها چیز ثابت در بازار نفت، نوسان است. نفت همچنان نه فقط کالایی اقتصادی، بلکه ارزی ژئوپلیتیک باقی می‌ماند و تا زمانی که این دو قطب برای نفوذ می‌جنگند، بازار درگیر رقابت صبر، قدرت و قیمت خواهد بود.
منبع: Oilprice