پایگاه خبری فولاد ایران - تعهد جهانی متان که در اجلاس COP26 برای کاهش انتشار گاز متان تا سال ۲۰۳۰ معرفی شد، تاکنون نتوانسته به اندازه کافی کشورها را به اقدام‌های جدی و موثر ترغیب کند. یکی از دلایل اصلی ناکامی این است که تعهد الزام‌آور نیست و برنامه‌های مشخصی برای اجرای آن تعیین نشده است. طبق گزارش اویل پرایس، بسیاری از کشورهای بزرگ منتشرکننده متان مانند چین، هند و روسیه به این تعهد نپیوسته یا هنوز برنامه‌های کاهش قوی ارائه نکرده‌اند.
از سوی دیگر، نشت‌های متان در بخش نفت و گاز به خوبی کنترل نمی‌شوند و گزارش‌های ماهواره‌ای سازمان ملل نشان می‌دهد که بیش از ۹۰ درصد این نشت‌ها رسیدگی نشده باقی مانده‌اند. همچنین، گزارش‌دهی شرکت‌های نفت و گاز درباره میزان انتشار متان ناقص و غیرشفاف است که باعث می‌شود کنترل و پایش دقیق انتشار گاز دشوار شود.
گذشته از این مسائل، در برخی کشورها مانند آمریکا، در دوره‌ای کاهش تعهدات و توقف طرح‌های مرتبط با گزارش‌دهی متان اتفاق افتاده است. همچنین فشارهای سیاسی و اقتصادی بر سر قوانین مربوط به انتشار متان، از جمله نگرانی‌ها درباره حمایت از واردات گاز طبیعی مایع، مانع ایجاد سیاست‌های سخت‌گیرانه‌تر شده است.
با وجود همه این چالش‌ها، برخی شرکت‌های انرژی در بهبود کیفیت گزارش‌دهی خود پیشرفت‌هایی داشته‌اند و سازمان ملل بر اهمیت داده‌های دقیق و قابل اعتماد برای پیگیری پیشرفت‌ها تأکید می‌کند. اجلاس COP30 می‌تواند فرصتی مهم برای تقویت تعهدات بین‌المللی، تعیین اهداف واضح‌تر و بهبود سازوکارهای نظارت و گزارش‌دهی باشد تا جهان بتواند در مسیر کاهش انتشار متان و مقابله با تغییرات اقلیمی پیشرفت کند.
منبع: Oilprice