پایگاه خبری فولاد ایران - با افت نرخ تولد در سراسر جهان، نیاز به تغییرات فرهنگی برای حمایت از مادران افزایش می‌یابد.
طبق گزارش ژاپن تایمز، سازمان ملل متحد پیش‌بینی می‌کند که جمعیت جهان تا سال ۲۰۸۰ میلادی شروع به کاهش خواهد کرد؛ نتیجه روندی جهانی در افت نرخ زاد و ولد که از دو نسل پیش آغاز شده است. این تغییر بزرگ پرسش‌های تازه‌ای را درباره آینده مادران در جهان مطرح می‌کند.
در سراسر دنیا، زنان کمتری تصمیم به فرزندآوری می‌گیرند و خانواده‌ها کوچک‌تر از گذشته شده‌اند. این تغییر محدود به کشور یا فرهنگ خاصی نیست و به پدیده‌ای جهانی بدل شده است.
بر اساس نظرسنجی جدید مرکز پژوهشی «پیو» (Pew Research)، بیش از ۵۳ درصد آمریکایی‌ها معتقدند کاهش تمایل به فرزندآوری تأثیر منفی بر آینده ایالات متحده خواهد داشت؛ رقمی که نسبت به سال گذشته شش درصد افزایش یافته است.
در گزارشی از نشریه Foreign Affairs، «نیکلاس ابرشتات»، پژوهشگر علوم اجتماعی، نشان می‌دهد که نرخ مرگ‌ومیر در بسیاری از کشورها اکنون از نرخ تولد پیشی گرفته است. جمعیت در چین، ژاپن، کره جنوبی و تایوان در حال کاهش است؛ همچنین هند، آمریکای لاتین و روسیه نیز با کاهش زاد و ولد روبه‌رو هستند. تنها آفریقای زیرصحرایی هنوز نرخ تولدی بالاتر از سطح جایگزینی (۴.۳ در برابر ۲.۱) دارد، هرچند در آنجا نیز روند کاهش آغاز شده است.
برخلاف دوره‌های تاریخی ناشی از قحطی، جنگ یا بیماری، کاهش کنونی جمعیت حاصل انتخاب آگاهانه انسان‌هاست و تقریباً در همه جهان رخ می‌دهد. برخی کارشناسان این را نشانه‌ای مثبت از افزایش آزادی فردی می‌دانند، اما بسیاری از سیاست‌گذاران نسبت به پیامدهای اجتماعی و اقتصادی آن هشدار می‌دهند.
کارشناسان می‌گویند کاهش نرخ زاد و ولد به معنای کاهش تعداد مادران است. این مسئله می‌تواند بر پیوندهای اجتماعی، حمایت‌های عمومی از خانواده‌ها و حتی شکل محله‌ها تأثیر بگذارد. نویسنده می‌نویسد: در گذشته خانه‌ها پر از کودکان بود و مادران شبکه‌ای از دوستی و حمایت متقابل داشتند، اما امروز خانواده‌های کوچک‌تر و زندگی پرمشغله‌تر باعث انزوای بیشتر مادران شده است.
کاهش تعداد کودکان همچنین فشار روانی بیشتری بر والدین وارد می‌کند؛ از تغذیه و آموزش گرفته تا هزینه‌های سنگین دانشگاه. مادران، به‌ویژه در جوامع صنعتی، بیش از پیش نگران «درست انجام دادن» نقش والدینی هستند.
به گفته «برد ویلکاکس»، پژوهشگر مؤسسه مطالعات خانواده در دانشگاه ویرجینیا، مادران متأهل از شادترین گروه‌های زنان هستند و حتی مادران مجرد نیز حس معنا و هدف بیشتری در زندگی دارند نسبت به زنانی که بدون فرزند زندگی می‌کنند. او هشدار می‌دهد که کاهش والدین می‌تواند حس بی‌هدفی و بی‌ثباتی اجتماعی را در جوامع مدرن تشدید کند.
با کمتر شدن والدین، احتمال دارد حمایت عمومی از سیاست‌هایی مانند مرخصی زایمان، خدمات نگهداری از کودک، مدارس باکیفیت و پارک‌های محلی نیز کاهش یابد؛ امری که خود می‌تواند چرخه کاهش فرزندآوری را تشدید کند.
نویسنده در پایان تأکید می‌کند:
«نسل ما وظیفه دارد تغییرات ساختاری و فرهنگی لازم برای حمایت از مادری را ایجاد کند؛ زیرا در آینده، ممکن است دیگر مادران کمتری در میان ما باشند».
منبع: Japan Times