پایگاه خبری فولاد ایران- صنعت فولاد اروپا با یک بحران سیستماتیک جدی روبرو است که عمدتاً ناشی از قیمت‌های بسیار بالای برق است. این وضعیت منجر به تعطیلی گسترده تأسیسات تولیدی، توقف پروژه‌های چند میلیارد دلاری کربن‌زدایی و از دست رفتن ده‌ها هزار شغل شده است. به گزارش جی ام ک،مشکل اصلی، عدم توانایی دولت‌های اروپایی در تضمین قیمت‌های رقابتی انرژی برای صنایع انرژی‌بر است.
برخی از دلایل ساختاری این قیمت‌های بالا، که بهای برق صنعتی را تا دو برابر آمریکا و ۵۰ درصد بالاتر از چین رسانده است، عبارتند از:
سهم بالای منابع گران‌قیمت: اتکای زیاد به منابع تجدیدپذیر متغیر (خورشیدی و بادی) که نیازمند پشتیبانی گران‌قیمت از طریق نیروگاه‌های گازی هستند.
وابستگی به واردات گاز: جایگزینی گاز لوله‌ای روسیه با گاز طبیعی مایع گران‌تر که اروپا برای خرید آن با کشورهای آسیایی رقابت می‌کند.
مدل قیمت‌گذاری نهایی: قیمتی که توسط گران‌ترین نیروگاهی که برای تأمین تقاضا لازم است (اغلب نیروگاه‌های گازی) تعیین می‌شود و قیمت را برای همه شرکت‌کنندگان بازار بالا می‌برد.
مالیات‌ها و مقررات زیست‌محیطی: هزینه‌های بالای مالیات‌ها، عوارض و به‌ویژه قیمت سهمیه‌های انتشار دی اکسید کربن که بین ۶۰ تا ۹۰ یورو در هر تن نوسان دارد مستقیماً بهای برق را افزایش می‌دهد.
پیامدها و واکنش صنعت
هزینه برق، به‌ویژه در کوره‌های قوس الکتریکی ۲۵-۲۰ درصد از هزینه تولید فولاد را تشکیل می‌دهد و رقابت‌پذیری تولیدکنندگان اروپایی را به‌شدت کاهش داده است. در نتیجه شرکت‌هایی مانند آرسلورمیتال سرمایه‌گذاری‌های خود در پروژه‌های فولاد سبز در آلمان را لغو کرده و سالزگیتر اجرای پروژه بزرگ کربن‌زدایی خود را تا سه سال به تعویق انداخته‌اند.
انجمن‌های صنعتی مانند یوروفر و نهادهای ملی در کشورهایی چون آلمان، فرانسه و ایتالیا، خواستار مداخله فعال‌تر دولت‌ها، ارائه حمایت‌های طولانی‌مدت برای جبران هزینه‌های برق و اجرای یک سیاست صنعتی بلندپروازانه اروپایی شده‌اند.
شرکت‌ها خواستار بازگرداندن مکانیزم‌های جبران هزینه برق هستند تا بتوانند سرمایه‌گذاری در گذار سبز را ادامه دهند و از از دست رفتن ده‌ها هزار شغل جلوگیری کنند.
منبع: GMK
ترجمه: مونا تابان