پایگاه خبری فولاد ایران- کانادا با داشتن ذخایر عظیم سنگ آهن (حدود ۶ میلیارد تن) و پتانسیل چشمگیر انرژی‌های تجدیدپذیر (ششمین تولیدکننده بزرگ جهان در این بخش، عمدتاً برق‌آبی و بادی)، مزیت‌های بزرگی برای انتقال سبز صنعت فولاد دارد. به گزارش جی ام ک، هدف دولت فدرال کانادا این است که تا سال ۲۰۵۰ تمامی شرکت‌های فولادی به انتشار صفر خالص گازهای گلخانه‌ای دست یابند.
چهار ستون اصلی برنامه کربن‌زدایی کانادا عبارتند از:
۱. فناوری‌های جایگزین و برنامه‌های شرکت‌ها
اگرچه صنعت فولاد کانادا عمدتاً بر مدل سنتی کوره بلند-کنورتر اکسیژنی (BF-BOF) متکی بوده، دو تولیدکننده بزرگ آن، مدل کوره‌های قوس الکتریکی – آهن اسفنجی با سوخت هیدروژن در آینده را پذیرفته‌اند.
آلگوما استیل: سریع‌ترین پیشرفت را دارد. اولین واحد از کوره‌های قوس الکتریکی (EAF) جدید آن در جولای ۲۰۲۵ عملیات تجاری خود را آغاز کرد. انتظار می‌رود این طرح تا سال ۲۰۳۰ کاهش ۷۰ درصدی در انتشار دی‌اکسید کربن ایجاد کند.
آرسلورمیتال دوفاسکو: پروژه ۱.۸ میلیارد دلاری آن، شامل ساخت یک کارخانه آهن اسفنجی با ظرفیت ۲.۵ میلیون تن و یک کوره قوس الکتریکی جدید است. این پروژه تا سال ۲۰۲۸ با کاهش ۶۰ درصدی انتشار همراه خواهد بود.
مزیت کانادا: کارخانه‌های فولاد این کشور به شبکه برق انتاریو متصل هستند که ۹۳ درصد آن عاری از کربن است، بنابراین نیازی به سرمایه‌گذاری در ساخت تأسیسات انرژی تجدیدپذیر ندارند.
۲. چالش‌ها و منابع اولیه
قراضه : در حال حاضر، تأمین قراضه فولاد مازاد بر نیاز داخلی است و کانادا صادرکننده این ماده است. اما با تکمیل پروژه‌های کوره‌های قوس الکتریکی در آینده نزدیک، تقاضا به شدت افزایش یافته و انتظار می‌رود صادرات آن محدود شود.
هیدروژن: تنها کارخانه آهن اسفنجی فعال در کانادا متعلق به آرسلورمیتال است که اکنون با گاز طبیعی کار می‌کند اما قرار است در آینده به هیدروژن سبز یا آبی روی آورد. با وجود استراتژی هیدروژن کانادا برای تولید ۲۰ میلیون تن هیدروژن تا سال ۲۰۵۰، توسعه تجاری گسترده هیدروژن به دلیل قیمت‌های بالا هنوز فاصله زیادی دارد.
۳. سیاست‌گذاری عمومی سبز و پشتیبانی مالی
ترکیبی از مشوق و مقررات: دولت کانادا در سال ۲۰۱۸ قانون قیمت‌گذاری انتشار گازهای گلخانه‌ای را تصویب کرد و در کنار آن، مشوق‌های مالیاتی قابل توجهی مانند اعتبار مالیاتی ۶۰ درصدی برای تجهیزات جذب دی اکسید کربن ارائه می‌دهد.
تأمین مالی سخاوتمندانه: برخلاف بسیاری از کشورها، دولت کانادا بودجه حاصل از عوارض آلایندگی را منحصراً در پروژه‌های کربن‌زدایی سرمایه‌گذاری می‌کند.
چالش اصلی: دولت کانادا هنوز به دلیل نگرانی از واکنش‌های متقابل واشنگتن، تصمیمی برای وضع عوارض کربن مرزی بر واردات اتخاذ نکرده است، چرا که ۷۶ درصد از صادرات محصولات پرکربن کانادا به ایالات متحده ارسال می‌شود.
منبع: GMK
ترجمه: مونا تابان