پایگاه خبری فولاد ایران - توافق تجاری نامتقارن میان اتحادیه اروپا و ایالات متحده رکود آلمان را بدتر خواهد کرد. با این حال نه سیاستمداران و نه رهبران بنگاه‌ها تمایلی به انجام تغییرات سیاستی گسترده که بتواند ورق را برگرداند نشان نمی‌دهند.
به گزارش اویل پرایس، آمارهای اقتصادی آلمان جایی برای توهم باقی نمی‌گذارد. پس از رشد منفی ۰.۹٪ در ۲۰۲۳ و ۰.۵٪ در سال گذشته، افت امسال نیز ادامه خواهد داشت.
بخش‌هایی که دهه‌ها ضامن رفاه آلمان بوده‌اند — خودروسازی، ساختمان‌سازی و ماشین‌آلات — اکنون تحت شدیدترین فشار قرار دارند. بدون محرک‌های مصنوعی ناشی از هزینه‌های دولتی (که اکنون نیمی از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد)، بخش خصوصی امسال ۴ تا ۵ درصد کوچک‌تر خواهد شد.
از ۲۰۱۸ تاکنون، بهره‌وری کل به‌طور مداوم کاهش یافته است. این روند بُعد اجتماعی هم دارد. آلمان صدها هزار مهاجر وابسته به کمک‌های اجتماعی را به نظام رفاهی خود وارد می‌کند، اما برای حفظ سطح سرانه رفاه، اقتصاد باید در حال شکوفایی می‌بود.
نظرسنجی اتاق بازرگانی و صنایع آلمان (DIHK) تأیید کرد توافق تجاری اتحادیه اروپا – آمریکا به‌ویژه به ضرر اقتصاد صادرات‌محور آلمان است.
هلنا ملنیکوف، مدیرعامل DIHK گفت: «این توافق ممکن است از نظر سیاسی ضروری بوده باشد، اما برای بسیاری از شرکت‌های آلمانی قرص تلخی است. تعرفه‌های بالاتر، بوروکراسی بیشتر و کاهش رقابت‌پذیری، بهای آتش‌بس دیپلماتیک بین واشنگتن و بروکسل است.»
از روز پنج‌شنبه، یک تعرفه عمومی ۱۵٪ برای صادرات به آمریکا اعمال می‌شود که بیشترین ضربه را به خودروسازان و تولیدکنندگان ماشین‌آلات وارد کرده است. ۸۹٪ شرکت‌های فعال در بازار آمریکا از پیامدهای فوری منفی خبر داده‌اند، ۷۲٪ از افزایش بیشتر تعرفه‌ها نگران‌اند، ۸۰٪ از دل‌بخواهی بودن سیاست‌های تجاری فراآتلانتیک بیم دارند و بیش از نیمی قصد دارند فعالیت‌هایشان در آمریکا را کاهش دهند.
توافق سبز اتحادیه اروپا نیز همچنان خط قرمز باقی مانده است. هزینه انرژی برای صنایع آلمان تا سه برابر رقبای آمریکایی و دو برابر صنایع فرانسوی است و همین امر بخش‌های انرژی‌بر را از کشور خارج می‌کند.
واقعیت این است که رهبری شرکت‌ها اکنون از نظر ایدئولوژیک با توافق سبز درهم‌تنیده‌اند. گذار انرژی به زیرساخت صنعتی آلمان ضربه زده است. صنایعی مثل ساختمان‌سازی و خودروسازی کاملاً از مسیر خارج شده‌اند.
رویدادهایی نظیر «گفتگوی قهوه Made for Germany» میان ۶۱ مدیرعامل و صدراعظم، نمادی از ذهنیت کارتل‌گرایانه است. شرکت‌های بزرگ می‌توانند با تطبیق یا انتقال تولید، مقررات را دور بزنند، اما بنگاه‌های کوچک و متوسط در حال له شدن هستند.
هنوز نشانه‌ای از تغییر سیاست در زمینه اقلیم دیده نمی‌شود. نخبگان شرکتی آلمان نیز ابتکار عمل برای تحمیل تغییرات سیاسی را به دست نگرفته‌اند. آلمان در مسیر یک پاییز داغ اقتصادی و اجتماعی قرار دارد.
منبع: Oilprice