پایگاه خبری فولاد ایران- صنعت فولاد مدرن ترکیه، که از دهه ۲۰۰۰ شکل گرفت، با تمرکز بر کوره‌های قوس الکتریکی از ابتدا به سمت فولاد "سبز" متمایل بوده است. در حال حاضر، میانگین انتشار دی اکسید کربن در ترکیه برای هر تن فولاد حدود یک تن است که سرمایه‌گذاری کمتری برای کربن‌زدایی نسبت به بسیاری از کشورهای دیگر نیاز دارد.
به گزارش جی ام ک، ساختار صنعت فولاد ترکیه عمدتاً متشکل از ۲۷ کارخانه کوره قوس الکتریکی و ۱۱ کارخانه کوره القایی با ظرفیت کل ۴۱ میلیون تن است که ۷۵ درصد ظرفیت کل را تشکیل می‌دهند. در مقابل، تنها سه کارخانه کوره بلند-اکسیژنی با ظرفیت ۱۷.۸ میلیون تن، بخش عمده‌ای از انتشار گازهای گلخانه‌ای این صنعت را تولید می‌کنند. متوسط انتشار دی اکسید کربن در کوره های قوس الکتریکی ۰.۵۲ تن و در کوره بلند-اکسیژنی ۲.۱۷ تن در هر تن فولاد است.
برنامه‌های کربن‌زدایی، عمدتاً بر کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از کارخانه‌های اردمیر، ازدمیر و کاردمیر متمرکز است. این شرکت‌ها، برخلاف همتایان اروپایی خود، به یارانه‌های دولتی متکی نیستند و باید بر توانایی‌های سرمایه‌گذاری خود تکیه کنند. بنابراین، نقشه‌های راه آنها شامل بازسازی ظرفیت‌های موجود نیست، بلکه افزایش بهره‌وری انرژی و ساخت کوره های قوس الکتریکی جدید است.
استراتژی هیدروژن ترکیه نیز اهداف جاه‌طلبانه‌ای برای توسعه هیدروژن سبز دارد (۷۵ گیگاوات ظرفیت الکترولیز تا ۲۰۵۳). با این حال، در حال حاضر هیچ پروژه آزمایشی فعالی در این زمینه وجود ندارد و برای رسیدن به اهداف، نیاز به راه‌اندازی سالانه ۱ گیگاوات الکترولیزر است. همچنین، اولویت اصلی در استقرار فناوری هیدروژن در ترکیه، صنعت سیمان است تا فولاد، زیرا انتشار دی اکسید کربن سالانه سیمان ۲۲ درصد بیشتر است.
در مجموع، صنعت فولاد ترکیه گرچه پیشرفت قابل توجهی در جهت فولاد کم‌کربن داشته است، اما در میان‌مدت با موانع جدی روبرو است.
منبع: GMK