پایگاه خبری فولاد ایران- پس از به‌قدرت رسیدن طالبان در ۲۰۲۱، این گروه از سوی اکثر دولت‌های خارجی طرد شد. اما اخیراً طالبان موفقیت‌هایی در دیپلماسی بین‌المللی داشته است.
این هفته، فرستاده ویژه هند، آناند پراکاش، برای مذاکره درباره روابط سیاسی و تجاری به کابل رفت. همچنین، وزیر خارجه ازبکستان، بختیار سعیدوف، هیئتی از طالبان را برای بحث درباره طرح راه‌آهن فرامرزی به تاشکند دعوت کرد.
مهم‌تر از همه، روسیه طالبان را از فهرست گروه‌های تروریستی خود خارج کرد و با تعیین سفیر در کابل و مسکو موافقت نمود. هرچند هنوز هیچ کشوری طالبان را به‌طور رسمی به رسمیت نشناخته، ولی تحرکات دیپلماتیک رو به افزایش است.
تحلیلگر افغان، فهیم کوخدمانی، گفت: «احساس فزاینده‌ای وجود دارد که قدرت‌های بزرگ در حال رقابت برای به رسمیت شناختن طالبان هستند.»
به گزارش اویل پرایس، در ژانویه ۲۰۲۴، چین نخستین کشوری بود که سفیر معرفی‌شده توسط طالبان را پذیرفت. همچنین، مذاکرات برای سرمایه‌گذاری در چارچوب پروژه کمربند و جاده در جریان است.
روسیه به‌ویژه به بخش‌های معدن و انرژی در افغانستان علاقه‌مند است. پس از قدرت‌گیری طالبان، سفارت خود را در کابل باز نگه داشت و تنها نام آن را تغییر داد.
کوخدمانی می‌گوید: «سرویس‌های اطلاعاتی روسیه هرگز ارتباط خود را با فرماندهان طالبان قطع نکردند.»
الکسی زاخاروف از بنیاد پژوهشی Observer Research Foundation می‌گوید: «طالبان و روسیه قرار است در ماه مه ۲۰۲۵، در نشست KazanForum قراردادی برای انتقال ۵۰ میلیون مترمکعب گاز مایع (LPG) امضا کنند.»
این گاز قرار است به بازارهای جنوب و جنوب‌شرقی آسیا صادر شود، هرچند زاخاروف هشدار می‌دهد که مشکلات امنیتی و ظرفیت محدود مسیر از طریق افغانستان ممکن است مانع اجرای کامل توافق شود.
راه‌آهن پیشنهادی برای اتصال روسیه به پاکستان از مسیر افغانستان نیز ممکن است با همین مشکلات روبه‌رو شود.
مقامات آمریکایی نیز مستقیماً با طالبان مذاکره کرده‌اند. در ماه گذشته، مقامات آمریکا برای آزادسازی گروگان‌ها در کابل بودند. در ازای آزادی دو آمریکایی، واشینگتن جایزه تعیین‌شده برای سه عضو شبکه حقانی — از جمله وزیر کشور طالبان — را حذف کرد. با این حال، چند آمریکایی همچنان در افغانستان در بازداشت‌اند، و ایالات متحده هنوز طالبان و شبکه حقانی را گروه‌های تروریستی می‌داند.
نجیب آزد، سخنگوی پیشین دولت افغانستان، می‌گوید: «خطر اینجاست که قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای دوباره افغانستان را به میدان نبرد رقابت‌های خود تبدیل کنند، همان‌طور که در ۵۰ سال گذشته رخ داده است.»
او هشدار می‌دهد: «طالبان نمی‌توانند رویکرد متعادلی در برابر قدرت‌ها اتخاذ کنند و این خطر وجود دارد که دوباره باعث بی‌ثباتی در منطقه شوند.»
منبع: Oilprice