پایگاه خبری فولاد ایران- ربات‌ها به‌تنهایی نمی‌توانند پاسخگوی امیدهای بازگشت تولید به ایالات متحده باشند، زیرا موانع متعددی در مسیر پذیرش گسترده آن‌ها وجود دارد. اگرچه اتوماسیون می‌تواند بهره‌وری را افزایش دهد و کمبود نیروی کار را جبران کند، اما موانع اقتصادی، ساختاری و سیاسی مانع از تحقق سریع این هدف می‌شوند.
هزینههای بالا
به گزارش فولاد ایران، هزینههای بالای خرید، نصب و نگهداری ربات‌ها برای بسیاری از کارخانه‌ها، به‌ویژه کسب‌وکارهای کوچک و متوسط، مانعی جدی است. حتی ربات‌های مشارکتی (cobots) با قیمت‌هایی بین ۲۵٬۰۰۰ تا ۵۰٬۰۰۰ دلار عرضه می‌شوند، و هزینه نصب آن‌ها ممکن است تا ۱۵۰٬۰۰۰ دلار برسد. این هزینه‌ها برای کارخانه‌هایی که محصولات متنوعی تولید می‌کنند یا نیاز به انعطاف‌پذیری دارند، توجیه‌پذیر نیست .
کمبود مهارت و نیروی متخصص
کمبود نیروی کار ماهر برای راه‌اندازی و نگهداری تجهیزات پیشرفته، یکی دیگر از موانع است. در برخی موارد، تجهیزات خریداری‌شده به‌دلیل نبود تخصص کافی بلااستفاده باقی می‌مانند.
سیاست‌های حمایتی ناکافی
در حالی که کشورهایی مانند چین و کره جنوبی با سرمایه‌گذاری‌های کلان و مشوق‌های دولتی به پذیرش گسترده ربات‌ها کمک کرده‌اند، ایالات متحده فاقد سیاست‌های حمایتی مشابه است. نبود مشوق‌های مالیاتی و تعرفه‌های وارداتی بر تجهیزات رباتیک، پذیرش این فناوری را کند کرده است .
مقاومت اتحادیه‌های کارگری
اتحادیه‌های کارگری در ایالات متحده نسبت به جایگزینی نیروی انسانی با ربات‌ها حساسیت دارند و در برخی موارد با اعتصابات و درخواست‌های قراردادی مانع از پذیرش گسترده اتوماسیون می‌شوند .
در مجموع، اگرچه ربات‌ها می‌توانند نقش مهمی در آینده تولید ایفا کنند، اما به‌تنهایی نمی‌توانند پاسخگوی امیدهای بازگشت تولید به ایالات متحده باشند. برای تحقق این هدف، نیاز به سیاست‌های حمایتی جامع، سرمایه‌گذاری در آموزش نیروی کار و همکاری با اتحادیه‌های کارگری وجود دارد.
منبع: فایننشال تایمز