پایگاه خبری فولاد ایران- در بحبوحه جنگ تجاری میان ایالات متحده و چین، مواد معدنی حیاتی به یکی از نقاط محوری این تنش‌ها تبدیل شده‌اند. این مواد، که شامل عناصر نادری مانند دیسپروزیم و نئودیمیوم هستند، برای صنایع دفاعی، انرژی پاک و الکترونیک حیاتی‌اند. چین، با کنترل قابل توجهی بر فرآوری این مواد، از این موقعیت برای اعمال فشار در مذاکرات تجاری استفاده کرده است.
به گزارش فولاد ایران، در پاسخ به تعرفه‌های گسترده‌ای که دولت ترامپ بر واردات چینی اعمال کرد، پکن صادرات برخی از این مواد را محدود کرد. این اقدام نگرانی‌هایی را در میان صنایع غربی که به این منابع وابسته‌اند، برانگیخت. در حالی که ایالات متحده تلاش می‌کند زنجیره تأمین خود را متنوع کند، پروژه‌های جدید استخراج و فرآوری با چالش‌هایی مانند زمان‌بر بودن و نوسانات بازار مواجه‌اند.
این وضعیت نشان می‌دهد که کنترل بر مواد معدنی حیاتی نه تنها یک مسئله اقتصادی، بلکه ابزاری ژئوپلیتیکی در رقابت برای رهبری فناوری و اقتصادی جهانی است.
چین در حال حاضر بیش از ۶۰٪ از استخراج جهانی عناصر خاکی کمیاب را کنترل می‌کند، تقریباً ۹۰٪ از فرآوری این مواد را در اختیار دارد، و سهم چشم‌گیری از تولید جهانی گرافیت، تصفیه لیتیوم و فرآوری کبالت را به خود اختصاص داده است.
این تسلط، قدرت بزرگی به چین در زنجیره تأمین محصولات پیشرفته مانند تلفن‌های هوشمند، خودروهای برقی، جت‌های جنگنده و ماهواره‌ها می‌دهد.
جنگ تجاری ایالات متحده و چین نشان داده است که مواد معدنی حیاتی به فراتر از یک کالای اقتصادی تبدیل شده‌اند و به ابزاری استراتژیک در دستان کشورها برای اعمال فشارهای تجاری و ژئوپلیتیکی تبدیل گشته‌اند. کنترل بر این منابع نه تنها به معنای تأمین نیازهای صنعتی و دفاعی است، بلکه به عنوان یک ابزار کلیدی برای تأثیرگذاری بر مسیر توسعه فناوری‌های پیشرفته و انتقال انرژی پاک عمل می‌کند. به همین دلیل، ایالات متحده و دیگر کشورها باید به دنبال راهکارهایی برای تنوع بخشی به منابع تأمین این مواد و تقویت همکاری‌های بین‌المللی در راستای کاهش وابستگی به یک کشور خاص باشند. در عین حال، این چالش‌ها فرصتی برای نوآوری و توسعه ظرفیت‌های داخلی فراهم می‌آورد که می‌تواند در نهایت موجب کاهش آسیب‌پذیری در برابر تحولات ژئوپلیتیکی شود.
منبع: فایننشال تایمز