[ سبد خرید شما خالی است ]

آیا می توان یک دموکراسی سالم بدون مجموعه ای از حقایق مشترک داشت؟

پایگاه خبری فولاد ایران- انتخابات ریاست جمهوری آمریکا آزمونی برای این پیشنهاد است. همانطور که آشفتگی در دانشگاه های نخبه آمریکا بر سر یهودی ستیزی نشان می دهد، ایجاد یک فرهنگ سیاسی که در آن مردم بتوانند به طور سازنده بحث کنند، مخالفت کنند و سازش کنند، چیزی نیست که خود به خود اتفاق بیفتد. در رسانه‌ها، مدل‌های کسب‌وکار، فناوری و فرهنگ می‌توانند برای ایجاد این شرایط با یکدیگر همکاری کنند، اما جریان اصلی رسانه های آمریکایی از مرکز سیاسی دور شده و به سمت اصطلاحات و موضوعات مورد علاقه حزب دموکرات رفته است. این می تواند اعتبار رسانه ها را در میان محافظه کاران کاهش دهد.
به گزارش فولاد ایران، در حالی که کشور برای انتخابات سال آینده آماده می شود، باید به نیروهای داخلی فکر کرد که این شکاف را عمیق تر کردند. یکی از این نیروها اختلال در فناوری است. در آمریکا، فناوری ها اغلب با مشکلاتی همراه بوده اند. پدر چارلز کوفلین، یک عوام فریب پیشگام در دهه 1930، قبل از اینکه جمهوری خواهان و دموکرات ها به آن دست پیدا کنند، از رادیو برای دستیابی به مخاطبان توده ای استفاده کرد. اخبار کابلی به ایجاد انقلاب در حزب جمهوری خواه کمک کرد.
به سختی می توان دید که چگونه دونالد ترامپ می توانست نامزد حزب در سال 2016 شود، بدون اینکه توانایی صحبت مستقیم با ده ها میلیون آمریکایی در پیام های 140 کاراکتری را داشته باشد. این بار هوش مصنوعی (ai) یک بار دیگر رسانه ها را برای خوب یا بد به روز می کند. ممکن است به هر کسی که مشتاق توطئه است، تقلبی ذهنی همه چیز را درهم بریزد. اما، برای هر کسی که می‌خواهد بداند واقعاً چه اتفاقی می‌افتد، هوش مصنوعی ممکن است موانع بیشتری برای فیلتر کردن مزخرفات بگذارد.
امروزه گوشی های هوشمند باعث چند پارگی شده است و رسانه های آمریکایی به عصری محدود بازگشته اند. همانطور که بسیاری از درآمد تبلیغاتی که زمانی برای خبرنگاران پرداخت می شد به گوگل و متا سرازیر می شد، این امر باعث ایجاد مدل های تجاری جدید شده است.
برخلاف رسانه‌های راست‌گرا، جریان اصلی معمولاً دروغ یا تئوری‌های توطئه را عرضه نمی‌کنند. اما تعصب آنها توانایی آنها تضعیف می کند. آنها قبلاً مانند بهترین پخش کننده های عمومی در سایر دموکراسی های غربی بودند و حقایق مشترک را ایجاد می کردند و مرزهایی را برای بحث تعیین می کردند. امروز، کمتر.
اگرچه اکثر آمریکایی ها به طور منظم روزنامه نمی خوانند یا اخبار کابلی را تماشا نمی کنند، نخبگان در نسخه نمایشی اهمیت دارند. اگر به شما گفته شود که جو بایدن در چنگال دسته ای از سوسیالیست های یهودی ستیز است، رای دادن به آقای ترامپ کاملا منطقی است.
این موضوع علاوه بر اینکه مشکلی برای سیاست و روزنامه‌نگاری است، تهدیدی برای ایده‌های لیبرال اصلی است. لیبرال‌های سبک قدیمی ممکن است مجبور شوند خود را با مدل‌های تجاری مبتنی بر هوش مصنوعی تطبیق دهند که به کسانی پاداش می‌دهد که هر آنچه را که قبلاً فکر می‌کنند به مردم می‌گویند.
آمریکا از رسانه های محدود و حق رای محدود در روزهای اولیه جمهوری به پخش رسانه ها و حق رای همگانی پیشرفت کرد. انتخابات سال آینده آزمون مهمی خواهد بود.


منبع: اکونومیست

۶ دی ۱۴۰۲ ۱۲:۰۰
تعداد بازدید : ۲۵۴
کد خبر : ۶۸,۱۹۸

نظرات بینندگان

تعداد کاراکتر باقیمانده: 500
نظر خود را وارد کنید