پایگاه خبری فولاد ایران- قوانین سختگیرانه تر در مورد مکان های معنوی نشان دهنده فشار بیشتر بر روی اقلیت ها است.
در سپتامبر، حزب کمونیست چین حرکتی را برای تحت سلطه و کنترل بیشتر نهادهای مذهبی در چین و مناطق اشغالی تبت، ترکستان شرقی و مغولستان جنوبی انجام داد.
قانون آن درباره اقدامات اداری برای اماکن فعالیت‌های مذهبی، که به دستور شماره 19 نیز شناخته می‌شود، صادر شده توسط اداره امور مذهبی دولتی، ضربه بیشتری به اصول اساسی ایدئولوژی همه ادیان وارد می‌کند.
این فرمان جدید دارای 10 فصل و 76 ماده است که از قوانین تصویب و ثبت اماکن مذهبی گرفته تا مقررات مدیریت سازمانی و مسئولیت قانونی را شامل می‌شود.
بسیاری از مفاد این قانون با ماده 36 قانون اساسی که به شهروندان «آزادی عقیده مذهبی» اعطا می‌کند، در تضاد است.
پنج دین اصلی شناخته شده توسط چین عبارتند از: بودیسم، کاتولیک، پروتستان، اسلام و تائوئیسم. چین تا کنون از ابزارها و قوانین مختلفی برای سرکوب هیئت‌های مذهبی در چین، تبت، ترکستان شرقی، مغولستان جنوبی و هنگ کنگ بسته به شرایط هر منطقه استفاده کرده است.
به گزارش فولاد ایران، با دستور اخیر، پکن در صدد است تا اقتدار کاملی برای سرکوب هر دینی، در هر کجا، بدون مجازات به دست آورد.
این قانون همچنین ساخت مجسمه‌های مذهبی بزرگ در فضای باز در خارج از معابد و کلیساها را ممنوع می‌کند، بنابراین تخریب مجسمه بودا به ارتفاع 30 متر، مجسمه بودا مایتریا به ارتفاع 7 متر و 45 چرخ نماز در شهرستان دراگو توسط مقامات چینی را توجیه می‌کند.
اکنون، با آخرین دستور، چین قصد دارد دست کادرهای حکومت کمونیستی را در سرکوب هر نهاد مذهبی که با ایدئولوژي شی جین‌پیوسته نیست، آزاد بگذارد.
بر اساس پایگاه داده دین جهانی 2020 دانشگاه بوستون، 228 میلیون بودایی، 106 میلیون مسیحی، 24 میلیون مسلمان و 6 میلیون پیرو تائوئیست در چین وجود دارد.
این نشان می‌دهد که زندگی چند نفر تحت تأثیر قانون جدید قرار خواهد گرفت. با این حال، سرکوب و اقدامات محدود کننده راه حل نیست. تنها با احترام به مذاهب و فرهنگ اتباع اقلیت است که چین می تواند مشروعیت حکومت را به دست آورد.
جوامع بین‌المللی و مذهبی در سراسر جهان باید به چینی‌ها، تبتی‌ها، اویغورها و مغولستان‌های جنوبی بپیوندند تا این فرمان ظالمانه و غیرقانونی را رد کنند و از اتباع چینی و اقلیت‌ها برای برخورداری از آزادی مذهبی مطابق قانون اساسی چین و ماده 18 اعلامیه جهانی حقوق بشر دعوت کنند.
سکوت از سوی جامعه بین‌المللی، رهبری حزب کمونیست را برای ارتکاب جنایات مذهبی بیشتر و آموزه‌های دینی ناپسند با ایدئولوژی خود جرات می‌دهد. این یک جهش بزرگ به عقب برای تمدن خواهد بود.
منبع: Japan Times