پایگاه خبری فولاد ایران - جهان در حال رها شدن از بدترین رکود ناشی از کرونا، پس از رکود بزرگ گذشته است. صندوق بین المللی پول اخیراً رشد تولید ناخالص داخلی جهانی را در سال جاری 5.5 درصد و در سال 2022 را 4.2 درصد پیش بینی کرده است. اما این روند طولانی و نامشخص است. بسیاری از نقاط جهان با گسترش جهش های جدید ویروس کرونا و توزیع آهسته واکسن مواجه هستند و چشم انداز بهبود در کشورها و مناطق متفاوت است. در واقع، اقتصاد جهانی در مسیر پر چالشی قرار دارد. مسئله این است که آیا سیاست گذاران اقدامی برای جلوگیری از این واگرایی بزرگ انجام می دهند یا خیر؟
به گزارش فولاد ایران، بررسی جلسه اخیر وزرای دارایی و روسای بانکهای مرکزی در اجلاس جی 20 نشان می دهد که هرچه اقتصادهای پیشرفته و چند بازار در حال ظهور، سریعتر بهبود یابند، اکثر کشورهای در حال توسعه برای سالهای آتی لنگ خواهند زد. این امر نه تنها فاجعه انسانی همه گیر به همراه خواهد داشت، بلکه رکود اقتصادی کشورهای آسیب پذیر را بدتر خواهد کرد. طبق برآوردها، در پایان سال 2022 ، درآمد سرانه 13 درصد کمتر از پیش بینی های پیش از بحران در اقتصادهای پیشرفته خواهد بود، این رقم در کشورهای کم درآمد 18 درصد و برای کشورهای در حال توسعه، به استثنای چین، 22 درصد پیش بینی شده است.
به عبارت دیگر، همگرایی بین کشورها دیگر وجود ندارد. پیش از بحران، پیش بیني می شد که شکاف درآمدی بین اقتصادهای پیشرفته و 110 کشور در حال ظهور و در حال توسعه بین سالهای 2020 و 2022 کاهش یابد. اما اکنون تخمین می زنیم که فقط 52 اقتصاد در این دوره رشد کنند، در حالی که 58 اقتصاد دیگر عقب هستند. این امر تا حدی به دلیل دسترسی نابرابر به واکسن است. حتی در بهترین حالت، انتظار می رود که بیشتر اقتصادهای در حال توسعه تا پایان سال 2022 یا بیشتر از آن به پوشش گسترده واکسن برسند. برخی از آنها در معرض آسیب سخت در صنایع گردشگری و صادرات نفت قرار دارند و بیشتر آنها درگیر محدودیت بودجه خود هستند. سال گذشته، اقتصادهای پیشرفته به طور متوسط حدود 24 درصد از تولید ناخالص داخلی را در اقدامات مالی به کار گرفتند، در حالی که در بازارهای در حال ظهور این رقم تنها 6 درصد و در کشورهای کم درآمد کمتر از 2 درصد بوده است.
ما همچنین شاهد واگرایی شدید در برخی کشورها هستیم. جوانان، افراد کم مهارت، زنان و کارگران غیررسمی به طور نامتناسبی تحت تأثیر از دست دادن شغل قرار گرفته اند و میلیون ها کودک هنوز در تحصیلات خود با اختلالاتی روبرو هستند. اجازه دادن به آنها برای تبدیل شدن به یک نسل گمشده اشتباه غیرقابل بخششی است، ضمن اینکه این امر زخم های طولانی مدت بحران اقتصادی را ایجاد می کند که کاهش نابرابری و رشد مشاغل را دشوارتر می کند.
در رسیدگی به این امر، سه اولویت وجود دارد. ابتدا افزایش تلاش برای پایان دادن به بحران سلامت. دوم، سرعت دادن به مبارزه با بحران اقتصادی و سوم، افزایش حمایت از کشورهای آسیب پذیر.
Opinion by Kristalina Georgieva for CNN Business Perspectives