پایگاه خبری فولاد ایران - برخلاف فروپاشی قیمت نفت، بازار سنگ آهن همچنان با قدرت به پیش می رود.
نفت و سنگ آهن دو کالای اساسی اقتصاد صنعتی هستند و در طول تاریخ قیمت آنها هم راستا با تولید جهانی صنعتی پیش رفته است.
اما سنگ آهن در طول بحران Covid-19 توانسته است بالای 80 دلار در هر تن بماند و این روند سودهای شگفت انگیزی را برای معدنچیان بزرگ استرالیا، بی اچ پی و فورتسکیو به دنبال داشته چراکه می توانند تولید را با هزینه ای کمتر از 15 دلار پیش ببرند. قیمت فعلی سنگ آهن حدود 35 درصد بیشتر از انتظارات دولت استرالیا در زمان برنامه ریزی بودجه خود در دسامبر گذشته است.
به گزارش فولاد ایران، چین می تواند دلیل اصلی این روند باشد چراکه تقریباً سه چهارم کل سنگ آهن دنیا را خریداری می کند و بیشترین تأثیر را بر قیمت ها دارد. به نظر می رسد چین از بحران بهداشت عمومی بیرون آمده و انتظار می رود دولت ضعف طولانی مدت در اقتصاد را با هزینه در زیرساخت هایی که باعث افزایش تقاضای فولاد خواهد شد، پاسخ دهد.
در مقابل، چین تنها حدود 14 درصد از بازار جهانی نفت را به خود اختصاص داده. طبق برآورد آژانس بین المللی انرژی، تقاضای نفت در جهان در سال جاری شش درصد کاهش می یابد که این رقم معادل حذف کل مصرف هند است.
با توجه به اینکه بحران Covid-19 هنوز در اقتصادهای بزرگ غربی حاد است، خیلی زود است که بتوانیم در مورد آینده اقتصاد جهانی نظر بدهیم.
ممکن است به محض کاهش محدودیت ها در مسافت اجتماعی، همه افراد به رستوران ها بازگشته و بعد از اجازه سفر، تعطیلات و سفرهای معوق خود را از سر بگیرند و تمام اینها مثل یک خواب بد تمام شود. اما نمی توان سناریوی بدبینانه رکود طولانی مدت تقاضای جهانی را نادیده گرفت. نرخ بیکاری همچنان بالاست، بانک ها با بدهی های بزرگ مواجه هستند و تمایلی به وام دهی نداشته و شرکت ها نیز برنامه های سرمایه گذاری را به تعویق می اندازند.
تجارت جهانی که از زمان بحران مالی 2008 رو به بهبود بود، ممکن است با تجدید خصومت بین ایالات متحده و چین و فشار بر شرکتها برای بازگشت مجدد خطوط عرضه تاثیر منفی شدیدتری بگیرد. سازمان تجارت جهانی پیش بینی کرده که امسال روند تجارت از 13 درصد به 32 درصد کاهش می رسد. جهان پس از Covid-19 می تواند شبیه به دهه 1930 باشد، وقتی تجارت به عنوان سهمی از تولید ناخالص داخلی جهانی نصف شد.
مقاومت اقتصاد چین و تقاضای آن برای کالاها به شدت مورد چالش قرار می گیرد. نوسازی و توسعه اقتصاد چین در طول 30 سال گذشته با جهانی سازی و رشد سریع تجارت جهانی انجام شده است. چین در کاهش وابستگی خود به صادرات و تقویت مصرف داخلی موفق بوده اما کسب و کار آن هنوز بر پایه صنایع تولیدی است که به نظر با مشکل همراه است.
صادرات چین به ایالات متحده در سه ماه نخست سال 25 درصد و فروش آن به اتحادیه اروپا 16 درصد کاهش یافته است و سقوط بزرگتر احتمالاً در سه ماهه دوم است.
تا حدودی استحکام قیمت سنگ آهن نسبت به نفت می تواند مربوط به تأخیر در زنجیره تأمین نیز باشد. انبار ذخیره نفت محدود است و اگر کشورهای تولید کننده آن را با سرعت بیشتری نسبت به مصرف عرضه کنند دیگر جایی برای ذخیره آن وجود نخواهد داشت و حالا بازار نفت به این نقطه رسیده است.
در مقابل، تولید کنندگان، شرکت های ساختمانی، تجار و تولیدکنندگان چین، سهام فولاد را حفظ می کنند و قیمت ها توسط خریدارانی که به امید احیای تقاضای اقتصادی به موجودی های خود اضافه می کنند، حمایت می شود. آخرین گزارش های مربوط به تولید صنعتی چین در ماه آوریل نشان می دهد در حالی که مشاغل به آرامی در حال بازگشت به روند عادی هستند، زیان بازار صادراتی نیز رو به کاهش گذاشته است.
منبع: maritime-executive.com