پایگاه
خبری فولاد ایران
- بسیاری از مسئولین، هر جا می خواهند اوج تدبیرشان را به رخ بکشند
از اعطای تسهیلات کم بهرهٔ حمایتی به جامعهٔ هدف، دَم می زنند.
وزیر جهاد، برای جبران
خسارت کشاورزان
وزیر صنعت، برای حمایت از صنایع
وزیر راه، برای مسکن
وزیر ورزش، برای وام ازدواج
و...
ظاهرِ مسأله نیز مقبول
و حاکی از نیت خیر و اهتمام مسئول ذیربط است.
اما اقتصاد، حساب و کتاب
دارد. وقتی بانکها به طور متوسط، سود ١٨ درصدی به سپرده گذاران می دهند با لحاظ هزینه
های بانک، قیمت تمام شده پول برای بانک حدود ٢٣ درصد می شود. بنابر این تحمیل تسهیلات
تکلیفی به نظام بانکی با هر نرخی کمتر از ٢٣ درصد یعنی کسری و ناترازی بانک، یعنی اضافه
برداشت از بانک مرکزی، یعنی افزایش پایه پولی، یعنی تورم و...
اما چون بسیاری از مردم،
از بینش اقتصاد کلان برخوردار نیستند احتمالاً متوجه نخواهند شد بابت بذل و بخشش مسئولین
محترم از کیسهٔ بانکها، چه بلایی سر نظامِ پولی-بانکیِ کشور می آید و در نهایت آحاد
جامعه، تاوان این مسأله را می پردازند.
باید یاد بگیریم هرگاه
مسئولی از اعطای تسهیلات کم بهره، سخن می راند احساسِ خطر کنیم.
✍️ بهروز ملکی