مرکز خدمات فولاد ایران- فولاد سازان اصلی چین معتقدند که افزایش قیمت پیشنهادی سنگ آهن سه شرکت معدنی قابل قبول نیست و بخش اعظم صنعت فولاد چین را دچار مشکلات اساسی خواهد کرد. همچون هرسال ضرب الاجل مذاکرات با نزدیک شدن به اول آوریل رو به اتمام است و فولاد سازان چینی برای رهایی از این مشکل چند راه حل ارائه داده اند.
1- تایشان استیل چین که شرکتی دولتی است پیشنهاد داده یک سازمان دولتی جدید تاسیس شود که مستقیما برای تعیین قیمت سنگ آهن مسئولیت مذاکره با شرکت های معدنی خارجی را بر عهده داشته باشد، سنگ آهن را وارد نموده و پس از آن با توجه به تقاضا به توزیع آن در کشور بپردازد. در واقع این پیشنهاد نمونه اصلاح شده رویکرد چین در مذاکرات سال گذشته است. آن زمان اتحادیه آهن و فولاد چین نماینده فولاد سازان در مذاکرات قیمت گذاری بوده و کارخانه ها به این اتحادیه اعتماد داشتند. این اتحادیه اصرار داشت که چون کشور چین بزرگترین بازار سنگ آهن جهان است در نتیجه باید یکپارچه و متحد عمل کند تا به نتیجه بهتری در مذاکرات برسد. برخی فولاد سازان امیدوارند که شاید یک سازمان دولتی بتواند از عهده این نقش به خوبی بر آید ولی غیر ممکن است که بتوان برای تاثیر گذاری بر مذاکرات امسال چنین اقدامی کرد. هر سازمان جدیدی که روی کار بیاید با چالش هایی مواجه می شود که اتحادیه آهن و فولاد را سال گذشته از میدان خارج کرد.
2- اوایل ماه جاری هبی استیل که بزرگترین تولید کننده فولاد چین به حساب می آید به وزارت صنایع این کشور پیشنهاد داد که یک شرکت واردات سنگ آهن جدید با مشارکت فولاد سازان بزرگ دولتی چین تاسیس شود و تنها وارد کننده سنگ آهن به این کشور باشد.
3- اتحادیه آهن و فولاد و فولاد سازان اصلی چین از دولت این کشور خواسته اند که مسئله اختلاف نظر با استرالیا و برزیل را در سطح ملی مورد بررسی قرار دهد ولی دولت استرالیا واکنش نشان داده و معتقد است نباید این مسئله سیاسی شود. آنها اظهار داشته اند که وضعیت فعلی اقتصاد چین را درک می کنند ولی انتظار دارند چین طبق اصول اولیه بازارعمل کند. بی اچ پی، ریو و واله سیستم قیمت گذاری سالانه را منسوخ می دانند و معتقدند که با واقعیت های جدید و پیچیده عرضه و تقاضا همخوانی ندارد. مطمئنا آنها تمایلی به دخالت های دولت چین برای تغییر بازار ندارند.
4- هفته گذشته وزارت بازرگانی چین اعلام کرد که دولت به فولاد سازان این کشور کمک خواهد کرد و از منافع آنها در حوزه هایی چون تجارت بین الملل حمایت می نماید. چین به خصوص در دوره بحران سال 2009 شرکت های معدنی را چندین بار تهدید نمود ولی گزینه های پیش روی آن هنوز محدود است. بعید است که چین بتواند این سه عرضه کننده را به سازمان تجارت جهانی بکشاند چراکه قوانین تجارت جهانی زمانی که نوبت به کارتل ها می رسد پر ابهام است. سهمیه بندی یک طرفه واردات نیزاحتمالا مشکلات قانونی ایجاد می کند. شاید چین شانس بیشتری داشته باشد اگر یک شکایت نامه ضد انحصار طلبی بر علیه ادغام بی اچ پی و ریو تنظیم کند. ولی تحلیل گران معتقدند که شاید بهتر باشد چین منتظر مقامات اروپایی و اقدام ضد انحصار طلبی آن ها باشد تا این که شخصا اقدام کند. به نظر کارشناسان بهترین گزینه پیش روی چین در دراز مدت پیدا کردن منابع جدید تامین سنگ آهن است.
با توجه به برخی معاملات انجام گرفته میان شرکت های معدنی و فولاد سازان به نظر می رسد که چین مجبور است سیستم قیمت گذاری فصلی را بپذیرد. ژاپنی ها با شرکت های معدنی توافق نموده اند که قرارداد ها فصلی شود ولی هنوز بر سر قیمت توافق قطعی حاصل نشده است.
در هر حال دولت چین هنوز معتقد است که باید سیستم قیمت گذاری سالانه اجرا گردد. به عقیده وزارت بازرگانی چین قراردادهای طولانی مدت برای جلوگیری از نوسان در بازار ضروری است.