[ سبد خرید شما خالی است ]

تحلیل صحبت دکتر سرقینی در گفتگوی ویژه خبری - بخش اول

پایگاه خبری فولاد ایران -  ۲۶:۳۷ - «از اجرای این بخشنامه فقط دو هفته میگذره ... این دستورالعمل اگر کامل اجرا بشه، مطمئن باشید بازار رو تنظیم خواهد کرد. منتها این دستورالعمل از دو ناحیه مورد هجوم واقع شده، یکی از ناحیه دلالهایی که تو بازار هستند ... یک عده هم فولادسازها»

 

اولا، هنر سیاستگذار، نوشتن دستورالعملیه که موثر باشه، نه که در دو هفته نابود بشه.

ثانیا، علم اقتصاد به ما نشون میده چطوری بازاری رو طراحی کنیم تا برآیند منفعت طلبی اشخاص، به رفاه مجموعه جامعه منجر بشه. اگه منفعت طلبی دلال و فولادساز اثر دستورالعمل رو از بین برده، این یعنی در شکل دادن به بازار فولاد، از منطق علم اقتصاد بهره نبردیم.

ثالثا، صرف گفتن اینکه اگه دستورالعمل کامل اجرا می شد چنین می شد و چنان می شد، قضیه کاسه ماست لب دریا بردن و دوغ درست کردنه.

 

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

۲۷:۱۷ - «ما هرگز درآمدهای اینطوری رو اجازه نمی دیم از جیب مردم دیگران داشته باشند

 

مگه فکر کردید درآمد فولاد مال کیه؟ سهامدار فولاد مردم نیستند؟ سهامدار عمده شرکتهای فولاد صندوق بازنشستگیه. مگه بازنشسته ها مردم نیستند؟

 

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

۲۷:۲۲ - «هیچ دلیلی که فولاد تو کشور با هشت تومن عرضه بشه وجود نداره. سنگ آهنش داخلیه. گازش داخلیه. برقش داخلیه»

 

هیچ دلیلی نداره؟! این گزاره فقط از سوی کسی بیان میشه

که opportunity cost یا همون مفهوم «هزینه فرصت» رو بلد نباشه.

هزینه فرصت پایه ای ترین مفهومه علم اقتصاده. علم اقتصاد میگه هزینه انجام یک کار، پولی نیست که بابتش می دید، بلکه ارزش فرصتیه که از اون چشم پوشی می کنید تا اون کار رو انجام بدید. مثال بزنم:

فردا امتحان دارید. اگه درس نخونید فردا ۱۵ خواهید گرفت. اما اگه امشب درس بخونید، توان ۱۸ گرفتن رو دارید. حالا موندید درس بخونید، یا برید سینما و ۱۰هزار تومن بدید تا یک فیلم ببینید. هزینه دیدن فیلم ۱۰ هزار تومن نیست. هزینه دیدن فیلم گرفتن ۱۵ بجای ۱۸، به اضافه ارزش بهترین کاری ست که با اون ۱۰ هزار تومن می تونستید بکنید؛ چون با سینما رفتن، این دو فرصت رو از دست می دید. به این میگیم «هزینه فرصت». هر وقت یک اقتصاددان میگه «هزینه» منظورش همون «هزینه فرصته».

 

وقتی شرکت فولاد می تونه مقداری فولاد رو صادر کنه یک دلار، اگه همون فولاد رو در داخل کشور بفروشه، هزینه فرصتش حدود ۸۰۰۰ تومنه. قیمت بازار، متاثر از هزینه فرصته، نه قیمت تمام شده مواد اولیه. وقتی سیاستگذار دولتی هزینه فرصت رو نفهمه، در یک جنگ فرسایشی با بازار، منابع کشور رو تلف می کنه. قیمت یک کالا تو بازار، ربطی به هزینه تمام شده مواد اولیه اش نداره! کی بشه سیاستگذار ایرانی بالاخره این مسئله رو بفهمه؟!

 

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

۲۷:۳۱ - «اگر یه موقعی دولت تصمیم گرفت با قیمت پایه ۸ تومن فولاد رو عرضه بکنه، حتما باید گازش هم با ۸ تومن باشه حتما باید آبش برقش حتما باید سنگش با ۸ تومن عرضه بشه» (یعنی با قیمت دلار ۸۰۰۰ تومان نیمایی قیمت گذاری بشه)

 

این عذر بدتر از گناهه! برای چی «یه موقعی»؟! همین الان باید این اتفاق بیافته! حتما باید مواد اولیه شرکتهای فولاد با دلار نیمایی و غیررانتی قیمت گذاری بشه. اگه نشه، یعنی اون معادن کاری که سنگ رو استخراج می کنه، یا اون شرکت گازی که گاز رو استخراج میکنه، هزینه فرصت کالاش رو بدست نیاورده و این اجحاف به سهامدارشه. گاز یک سرمایه ملیه. فروختن گاز به قیمتی کمتر از «هزینه فرصتش» ظلم به مردمه/وقایعه اقتصادی

منبع: کانال اکونومیست فارسی

 

۲۷ اَمرداد ۱۳۹۷ ۱۱:۳۶
تعداد بازدید : ۷۶۶
کد خبر : ۴۵,۲۹۲

نظرات بینندگان

تعداد کاراکتر باقیمانده: 500
نظر خود را وارد کنید