پایگاه
خبری فولاد ایران - مدیرعامل شرکت ملی فولاد با اشاره به تحقق هدف تولید
55 میلیون تن فولاد در 1404، گفت: بحث 55میلیون تن موضوع ظرفیت‌سازی است. بحث مطرحی
درباره چشم‌انداز 1404 آن است که فولاد پتانسیل دستیابی به این ظرفیت را دارد اما زیرساخت‌ها
فراهم نیست.
زیرساخت‌ها برای رسیدن به تولید
۵۵ میلیون تن فولاد فراهم نیست
منصور یزدی زاده مدیرعامل شرکت
ملی فولاد ایران در گفت‌و‌گو با خبرنگار ماین نیوز، درباره چهارمین گردهمایی دانیلی
اظهار کرد: در حال حاضر رقابت در دنیا در تمامی زمینه‌ها رو به افزایش بوده و صنعت
فولاد نیز از این موضوع مستثنا نیست. به نظر می‌رسد شرکت دانیلی با توجه به سابقه طولانی
خود در زمینه تولید تجهیزات فولادسازی و تولید محصولات، با رقابت زیادی که با هم‌ترازان
خود همچون SMS GROUP دارد، با خلاقیتی کاملا برنامه‌ریزی‌شده،
تمام تلاش خود را بر این گذاشته تا سهم بازار خود در دنیا را افزایش دهد. به‌طوری‌که
ورک‌شاپی اخیرا در ایران(اشتهارد) نیز با این هدف راه‌اندازی کرد تا بتواند سهم بازار
خود را در منطقه و ایران افزایش دهد. در این طرح ایران و کل منطقه یعنی غرب آسیا را
نیز در نظر گرفته است.
وی گفت: طبیعتا شرکتی که به این صورت هدف‌گذاری کرده و
به دنبال افزایش سهم خود در بازار است، می‌داند که این اتفاق به‌آسانی حاصل نمی‌شود.
یعنی نمی‌توان با ایجاد ورک‌شاپ در نقاط مختلف دنیا این مهم را محقق کرد. درنتیجه طبیعی
است که مدام برنامه‌های مختلف خواهند داشت. در این همایش نیز تمامی بحث‌ها در حوزه
نوآوری متمرکز بود؛ اینکه بررسی شود انتظارات چیست و آنها را تامین کرده تا هزینه‌ها
کاهش پیدا کند. این موضوعات شعارهایی است که دانیلی در نظر دارند.
یزدی زاده بیان کرد: خوب است که حرکت این شرکت به‌عنوان
یک الگو برای ما باشد زیرا در این زمینه توان و پتانسیل بالایی در اختیار داریم و شرکت‌های
تولیدکننده داخلی ما در زمینه فولاد رشد خوبی داشته‌اند. در مقاله‌ای که دانیلی به
مناسبت 100سالگی خود منتشر کرد، آمده بود، با توجه به افزایش رقابت و افزایش هزینه‌های
تولید، دیگرکسی در دنیا به‌صورت "گرین فیلد" در صنعت فولاد سرمایه‌گذاری
نمی‌کند، درنتیجه ما به دنبال آن هستیم با اصلاح و بهتر کردن تجهیزات و همچنین توسعه
در واحدهای کوچک بتوانیم کیفیت تولید شرکت‌ها را ارتقا داده و توان تولید را افزایش
دهیم.
مدیرعامل شرکت ملی فولاد ایران افزود: بدون شک برنامه‌هایی
مانند این همایش که هر 4سال یک‌بار برگزار می‌شود در همین راستا است. یعنی دانیلی مدام
در حال بروز رسانی خود است و اطلاعات را در ورک‌شاپ‌هایی که برگزار می‌شود به کشورهای
دیگر انتقال می‌دهد.
یزدی زاده با بیان اینکه باید چنین اتفاقاتی در ایران
نیز رخ دهد، تصریح کرد: خوشبختانه طی 3 سال گذشته حرکت‌های خوبی با این هدف در ایران
شکل گرفت اما باید در این زمینه کار بیشتری انجام شود. تولیدکنندگان ما در داخل کشور
با یکدیگر همگرایی نداشته و هرکسی برای خود کار می‌کند. اگر درمیان تولیدکنندگان همگرایی
ایجاد شود، در زمینه تولید تجهیزات فولاد که یک بخش اشتغال‌زا فوق‌العاده مطلوبی دارد
می‌توان وارد شد.
وی ادامه داد: در حال حاضر دانیلی برای کاهش هزینه‌ها
و همچنین افزایش سهم بازار خود ورک‌شاپ‌های مختلف را برگزار می‌کند. به‌عنوان‌مثال
اپل که یک برند معتبر امریکایی است در حال حاضر در چین تولید می‌شود. این موضوع به
دلیل ایجاد اشتغال برای چین نیست بلکه به دنبال آن هستند که سهم بازار خود را افزایش
و هزینه‌های تولید را کاهش دهند. البته سیاست اخیر امریکا چندان این موضوع را قبول
ندارد و می‌گوید این واحدها باید به امریکا بازگشته و در آنجا اشتغال داشته باشند.
درنتیجه دانیلی و یا شرکت‌هایی مانند آن این کار را باهدف افزایش سهم بازار انجام می‌دهند.
حال ما باید از این فرصت بهترین بهره‌برداری را داشته باشیم. یعنی باید گفت اگر ورک‌شاپی
در ایران ایجاد می‌شود در مقابل باید بخشی از بازار شمال افریقا و یا غرب آسیا در اختیار
ایران قرار بگیرد. یعنی در این همکاری باید انتقال دانش فنی و توسعه صادرات در نظر
گرفته شود. درنتیجه باید در ین زمینه هوشمندانه‌تر رفتار کنیم.
وی در پاسخ به اینکه آیا شما در جلسات خود نیز موضوع حرکت
به سمت تولید ماشین‌آلات و تجهیزات صنعتی را مطرح خواهید کرد، افزود: بله حتما همین‌طور
است. یعنی نباید تنها بر روی فولاد تمرکز کرد. به‌عنوان‌مثال ما تولیدکنندگان بسیار
خوبی در زمینه ریخته‌گری داریم. در همین زمینه شرکت تامکار نمونه خوبی را در ایستگاه
ریخته‌گری ذوب‌آهن انجام داد. حال برای آنکه برند ایران بیش از گذشته شناخته شود، ناچار
به داشتن طرح‌های مشترک با آنها هستیم. البته توان اینکه بخواهیم خودمان در زمینه
برندسازی ایران اقدام کنیم نیز موجود است. نیروهای تحصیل‌کرده و متخصص ما در صنعت فولاد
چیزی کم ندارند اما تمرکز در این موضوع نیازمند صرف زمان و انرژی و برنامه‌ریزی است.
دراین‌باره می‌توان از الگوهای خوب مانند دانیلی استفاده کرد.
در ورک‌شاپ‌ها دانیلی در حال حرکت به سمت رباتیک است،
یزدی‌زاده درباره این موضوع افزود: بحث رباتیک موضوع پیچیده‌ای است و الزما ارتقا سطح
کیفیت محصولات تولیدی ما با روبایتک انجام نمی‌شود. در برخی بخش‌ها ناچار به انجام
این کار هستیم اما همیشه این‌گونه نیست که جایگزین نیروی انسانی شود. نکته دوم آن است
که رنگ‌آمیزی برخی از تجهیزات آنها جدید بود. طبیعی است بخشی از آنها برای این همایش
آماده‌شده باشد. درهرصورت این مسائل می‌تواند یک پکیج الگو یابی برای ما باشد که از
آنها استفاده کنیم.
وی درباره وجود مینی‌میل‌ها در ایران بیان کرد: به اعتقاد
بنده جغرافیا در این موضوع دخیل است، هرچند وقتی قرار است یک پلنت اجرا شود هزینه‌های
زیادی برای انتقال برق، آب و... صرف می‌شود اما این‌ها هزینه‌های ثابتی است که یک‌بار
انجام می‌شود، به هر میزان که بتوان از آنها تولید بیشتری دریافت کرد هزینه کاهش پیدا
می‌کند. جالب است که پلنت‌های 7طرح فولادی توسعه اجتماعی را نیز به همراه داشت یعنی
به دلیل اجرای این پلنت ها گاز به مناطقی می‌رود که پیش‌تر گاز نداشته‌اند. امروز چین
اگر به بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد تبدیل‌شده است تنها به‌وسیله مینی‌میل ها بوده،
یعنی توسعه پیدا کرد و از نظر اقتصادی به نقطه پایدار رسید و بعد به دلیل کاهش آلایندگی
و هزینه‌ها آنها را جمع و مگامدول‌ها را اجرا کرده است. درواقع می‌خواهم به این موضوع
اشاره داشته باشم که الزاما این موضوع در کشور ما نمی‌تواند چندان مورد توجه قرار بگیرد.
وی ادامه داد: اینکه بخواهیم پلنت های بزرگ مانند مبارکه
و یا ذوب‌آهن را در محل توسعه دهیم امکان‌پذیر نخواهد بود. به‌عنوان مثال اصفهان با
مشکل آب همراه است درنتیجه اگر بخواهیم توسعه را در محل انجام دهیم محدودیت آب خواهیم
داشت. طبیعتا این موضوع نیازمند بررسی مجدد است. اگر این نسخه در اروپا یا چین پاسخ
می‌دهد الزامی وجود ندارد که این موضوع در ایران هم جواب دهد. یعنی ملاحظات متفاوتی
دارد.
یزدی‌زاده درباره تحقق تولید 55میلیون تن فولاد در افق
1404، اظهار کرد: بحث 55میلیون تن موضوع ظرفیت‌سازی است. در حال حاضر فاکتوری به نام
نرخ بهره‌برداری فولاد در دنیا وجود دارد که اخیرا کمی رشد پیداکرده و به 73درصد رسیده
است. اگر بخواهیم میانگین جهانی را حفظ کنیم یعنی 37 یا 38 میلیون تن فولاد تولید شود.
اما اینکه تولید به ظرفیت ایجادشده برسد نیز امکان‌پذیر خواهد بود اما مستلزم چند موضوع
است. بحث مطرحی درباره چشم‌انداز 1404 آن است که فولاد پتانسیل دستیابی به این ظرفیت
را دارد اما زیرساخت‌ها فراهم نیست. به‌عنوان‌مثال تنها باید 3هزار و 800کیلومتر راه‌آهن
برای حمل مواد اولیه ایجاد شود. از سویی دیگر نیازمند برق هستیم و باید نیروگاه ایجاد
شود.
اگر این موارد را به‌صورت یک بسته در نظر بگیریم دستیابی
به 55میلیون تن فولاد کار سختی است اما اگر هم‌زمان تنها بحث فولاد را در نظر بگیریم
چنین ظرفیتی وجود داشته و پیشرفت‌های خوبی صورت گرفته است. موارد یادشده طرح موضوع
شده تا به دولت منتقل شود زیرا متولی توسعه فولاد تنها وزارت صنعت، معدن و تجارت ،
ایمیدرو و شرکت ملی فولاد نیست. این موضوع نیازمند یک حرکت جمعی است.
وی در پایان با اشاره به بحث صادرات افزود: اگرچه رشد
خوبی در توسعه صادرات فولاد داشته‌ایم اما این موضوع نیازمند توسعه زیرساخت‌ها خواهد
بود.
منبع: ماین نیوز