مرکز خدمات فولاد ایران- کارشناسان بر این باورند که مقامات دولتی کشورهای عربی نیاز به راهکارهایی دارند تا بدین وسیله به نوردکارانی که در این منطقه تولید نمی کنند چون قدرت رقابت با بازار واردات را ندارند کمک نمایند.
با این که 52 درصد تولید میلگرد جهان عرب از طریق احیای مستقیم آهن است ولی قیمت خرده فروشی میلگرد ارتباطی 5/93 درصدی با بیلت دریای سیاه دارد. از طرفی هیچ ارتباطی به قیمت سنگ آهن ندارد.
اختلاف قیمت قراضه و بیلت از کمتر از 100 دلار تا بالای 200 دلار نیز دیده شده است. وقتی قیمت بیلت بالاست ترک ها قراضه خریده بیلت تولید می کنند. از طرفی وقتی قیمت بیلت ارزان می شود ترکیه بیلت خریده میلگرد تولید می کند ازاین رو ترک ها میلگرد را به قیمتی که به توازن قیمت بیلت و قراضه بستگی دارد صادر می کنند ولی تولید کنندگان عرب نمی توانند همان بیلت ارزان قیمت را وارد کنند و میلگرد را پایین تر از قیمت وارداتی تولید نمایند.
نوردکاران عرب که اغلب از بیلت وارداتی برای تولید استفاده می کنند به عنوان نمونه در امارات مجبورند برای داشتن حاشیه سود 3 تا 6 درصدی میلگرد خود را در قیمتی بالاتر از قیمت خرده فروشی بازار داخلی و واردات عرضه کنند. 50 درصد نیاز آن ها از خارج از جهان عرب تامین می شود که خبر خوبی نیست. کارخانه های داخلی چون نمی توانند بیلت ارازن قیمتی بخرند مجبورند تولید را متوقف کنند.
واضح است که این کشورها نیاز به وضع قوانین و مقررات جدیدی دارند تا بتوانند با این مشکل مقابله کنند.